 |
| Botanic garden Glasgow |
 |
| Een uurtje rustig breien en lezen terwijl er buiten een buitje valt. Goed gepland! |
 |
| lief winkeltje waar we kartonnen labels kopen voor aan de truien van Caitlin |
 |
| Ons doel van de reis naar Glasgow |
 |
| deze wolwinkel is ook een cafe, altijd leuk en leerzaam om eens in een andere leuke studio rond te kijken! |
 |
| we zullen niet meer klagen over te krap of te weinig plaats, hier gaat het ook. Caitlin had de allerlaatste brownie en ik een heerlijke frisse plumcrumble (gebakken in de winkel) verder cafe latte en thee, |
 |
| hoewel Marike de bollen best voor ons wil winden doet Caitlin het even zelf. |
 |
Onze keus valt op dit garen, we kunnen niet teveel kopen maar hoewel Caitlin veel wol en Alpaca bij zich heeft, ligt haar tempo wel erg hoog en komt toch wat tekort voor de hele vakantie. Deze wol is heel zacht voor Engelse wol, squishy noemen ze het.
|
 |
| ook een leuk garen van Titus |
 |
leuke voorbeelden
|
Deel twee van ons reisverslag:
23 Juli
We besluiten toch naar Glasgow te gaan als we zien dat het die avond knitting night is in de Yarn Cake. Op Google bekijken we vast de omgeving en de combinatie van de botanische tuin en een wolwinkel lijkt ons wel wat. Ook fijn dat de wijk niet in het drukkere centrum ligt. Want links rijden gaat tot nog toe wel, maar is ook inspannend.
We hebben weer een heerlijke dag. Het bevalt goed om heel gericht naar 1 plaats te gaan en dan gewoon te kijken waar we verder op dat moment zien en zin in hebben.
De eigenares Antje is zelf op vakantie, maar Maria en Marike zijn heel gezellig en gastvrij. Wat is het toch leuk dat breisters overal gelijk heel makkelijk met elkaar omgaan. We hebben het over fouten maken. Vaak lees je dat niet op een blog of facebook, en dat is eigenlijk wel jammer. We maken allemaal fouten. In kant en kabels maken, een slag in de opzet van rondbreien, etc.
Waar we wel beter in worden is het plaatselijk herstellen zonder alles uit te trekken. Bijvoorbeeld door een paar steken een aantal toeren te laten vallen en dan dat ene stukje terug op breien.
We rijden terug in een prachtig schemerig Schotland, en omdat we door wegwerkzaamheden de weg even kwijt zijn rijden we toch ook in het donker. Het voelt als een rally met al die bochten en kronkels. Buiten de dorpen is weinig verlichting. Maar het woord slow groot op de weg geschreven geeft duidelijk aan waar we wat moeten inhouden. Lekker duidelijk en heel fijn!
Het doet me nadenken over wat de tekens zijn dat we wat moeten inhouden in ons leven. Hoe duidelijk zijn die eigenlijk? En luisteren we ernaar?
24 Juli
We merken dat we best moe zijn en blijven lekker in Lanark. We slapen uit en lopen naar de tearoom die we gezien hebben. Op weg ernaar toe komen we langs een winkeltje wat we de eerste avond zagen. The Hedgewitch, een klein lief spiritueel winkeltje waar we een cadeautje voor een van onze vriendinnen willen kopen.
We worden hartelijk ontvangen in dialect Schots en voelen ons meer dan welkom. De man vertelt ons dat als je eenmaal in Schotland geweest, je gelijk geadopteerd bent. En we krijgen van de eigenaresse een stukje kristal mee. Door haar zelf gevonden ongeveer 3 mile verderop. Een stukje magisch Schotland om mee naar Holland te nemen en om ons te beschermen.
We kopen een mooi uniek cadeautje handgemaakt door een houtbewerker uit de buurt. En twee tweedehands boeken. Caitlin een boek van de schrijfster Caitlin Matthews. Ze is eigenlijk naar haar vernoemd. De eerste keer dat ik de naam Caitlin hoorde was door een boek over de Kelten van haar. En ik koop vrij impulsief een boek van 3 pond "Be loved for who you really are" Het blijkt een heel mooi boek over relaties te zijn. Ik krijg een stevige knuffel van de kleine vrouw met lieve ogen en denk even aan de knuffels van mijn vrienden.
Na een broodje in de tearoom gaan we terug.
Caitlin voelt zich niet zo lekker, gelukkig is de cottage een fijne plek om terug te trekken. Terwijl Caitlin naar bed gaat nestel ik me in de Harris tweed stoel met boeken en breiwerk.
Misschien morgen ook maar rustig aan doen.
